Insulinooporność to obecnie plaga naszych czasów. Choruje coraz więcej ludzi, a wielu z nich nie zdaje sobie nawet z tego sprawy. Statystyki mówią, że cukrzyca średnio jest wykrywana po ok. 10 latach od zaczęcia się tego procesu w organizmie po poważnych skutkach ubocznych, jak np. pogorszenie wzroku czy uszkodzenie nerek. A insulinooporność jest z cukrzycą bardzo związana i poprzedza jej pojawienie się. Dodatkowo bardzo często łączy się z niedoczynnością tarczycy i PCOS, więc jeśli cierpisz na te schorzenia koniecznie przeczytaj ten artykuł! Insulinooporność – przyczyny i objawy. Dziś opowiem o przyczynach i objawach insulinooporności, a w następnym artykule o diagnostyce i dietoterapii.
Insulinooporność – przyczyny i objawy
Hipoglikemia reaktywna
Z insulinoopornością bardzo związana jest hipoglikemia reaktywna. Mamy z nią do czynienia, gdy poziom cukru we krwi spada poniżej 60 mg/dl. Jest to poniżej normy zagrażającemu naszemu życiu, wtedy można nawet zapaść w śpiączkę. Hipoglikemia objawia się tym, że po posiłku (od 30 min do 2h) czujesz się bardzo osłabiona i kiedy nie zjesz nic znowu, to stajesz się bardzo drażliwa, nerwowa. A nawet trzęsą Ci się ręce, masz zimne poty, zawroty głowy. Wśród objawów wyróżnia się jeszcze:
- Senność po posiłku
- Uczucie niepokoju, drażliwość, jeśli pora posiłku się przesuwa
- Duże zmęczenie i zaburzenia koncentracji
- Potrzeba pobudzenia się, wypicia kawy, energetyków
- Zachcianki na słodycze (zwłaszcza po posiłku), posiłki węglowodanowe
- Niemożność opuszczenia kolejnego posiłku, takie funkcjonowanie od posiłku do posiłku
- Zawroty głowy, niepokój, nerwowość
- Wśród innych objawów wymienia się także: problemy z ciągłością snu, chroniczne zmęczenie, niestrawność, zamartwianie się, napady złości, bóle głowy i mięśni, słaba pamięć, wrażliwość na światło i dźwięk.
Utrata neuronów
Wiąże się to również z nadmierną utratą neuronów. Za każdym razem, kiedy poziom cukru gwałtownie nam spada we krwi, tracimy wiele neuronów, co prowadzi do degeneracji mózgu. Z tego względu o chorobie Alzheimera mówi się, że jest to cukrzyca typu III. Gdzie mózg staje się oporny na działanie insuliny i glukozy. Przyczyn hipoglikemii reaktywnej może być dużo, ale przeważnie jest to wynik złej diety i stylu życia. Może to też być kwestia związana z genami, stosowanymi lekami, nietolerancją glukozy, fruktozy, galaktozy lub wrażliwością na leucynę, czyli jeden z aminokwasów. Jeśli więc po obiedzie czujesz, że musisz się położyć i zdrzemnąć, to może to być już pierwszy sygnał, że w Twoim organizmie dzieje się coś nie tak.
Czym jest insulinooporność?
Często po hipoglikemii pojawia się insulinooporność. Insulinooporność polega na nabraniu przez komórki oporności na insulinę. Jak to wygląda? Na skutek spożywania nadmiernej ilości jedzenia, podnosi się poziom glukozy we krwi i w ramach naturalnej reakcji organizmu, trzustka produkuję insulinę. Zadaniem insuliny, jest wprowadzenie glukozy do komórek, ponieważ jej nadmiar we krwi jest szkodliwy. W pierwszej kolejności glukoza trafia do wątroby, jednak jej możliwości magazynowe są bardzo małe, zwłaszcza u osób mało aktywnych fizycznie. Dalej trafia do mięśni. Jednak znów osoby mało aktywne fizycznie również mają małe zapotrzebowanie na glukozę, dlatego jest ona odprowadzana do tkanki tłuszczowej. Dalej tkanka tłuszczowa w określonych miejscach również ma określoną pojemność. Wtedy zaczyna się rozwijać w bardzo nienaturalnych dla nas miejscach, np. piersi i uda u mężczyzn, a kark, barki, ręce, ramiona u kobiet. Dochodzi do wyczerpania zdolności trzustki do wytwarzania insuliny. Glukoza nie wnika do komórek i coraz bardziej krąży we krwi. Podwyższa się jej poziom, staje się coraz bardziej szkodliwa i doprowadza w końcu do cukrzycy.
Insulina i glukagon
Stale utrzymujący się wysoki poziom insuliny we krwi blokuje glukagon wytwarzany przez komórki alfa trzustki. To hormon, którego zadaniem jest ochrona organizmu przed spadkiem poziomu cukru. W sytuacji, kiedy spada nam poziom cukru we krwi, trzustka produkuje glukagon, który uwalnia zapasy glukozy zgromadzone w wątrobie. Wtedy zwiększa się stężenie cukru we krwi. Insulina i glukagon działają antagonistycznie – insulina obniża poziom cukru we krwi, a glukagon podnosi. Te dwa hormony odpowiedzialne za przemiany węglowodanowe w organizmie Jeśli więc mamy stale wysoki poziom cukru we krwi, glukagon nie może zostać uruchomiony i spalenie tkanki tłuszczowej jest utrudnione.
Insulinooporność – przyczyny i objawy
Jakie są przyczyny insulinooporności? Co powoduje zmniejszoną wrażliwość tkanek na insulinę?
1. Obciążenie genetyczne
Stanowi istotny czynnik i takie osoby muszą szczególnie uważać, ale znaczenie ma tutaj przede wszystkim styl życia i środowisko, w którym żyjemy. Możemy być obciążeni genetycznie cukrzycą (chora mama, tata, dziadek, babcia), ale jeśli będziemy prowadzili zdrowy tryb życia i odpowiednio się odżywiali to te geny nie muszą się uaktywnić i nie zachorujemy. Jednak może też być tak, że trzustka produkuje uszkodzoną insulinę, wtedy sytuacja wygląda już trochę inaczej.
2. Nadwaga i otyłość
Niestety to stanowi przyczynę większości chorób. Zwłaszcza otyłość brzuszna.
3. Nadmiar jedzenia w diecie
Nadmiar pokarmów, w tym też węglowodanów, które przekształcają się w tkankę tłuszczową, powodującą powstawanie stanów zapalnych w organizmie i zachwianie równowagi hormonalnej. Nasza tkanka tłuszczowa również wytwarza hormony, między innymi rezystynę, która reguluje wrażliwość na insulinę i ma wpływ na powstanie cukrzycy typu II. Chodzi tu przede wszystkim o posiłki bogate w przetworzone węglowodany, gotowe posiłki, słodkie przekąski, ciągłe kanapki, słodkie bułki.
Co jeszcze?
4. Ogólne złe nawyki żywieniowe, ciągłe jedzenie i podjadanie, kilka przekąsek w ciągu dnia, słodkie śniadania.
5. Zbyt obfite posiłki, ale też zbyt ubogie.
6. Za wysoki indeks glikemiczny i ładunek glikemiczny posiłków.
7. Zbyt duża ilość białka w diecie, ze względu na zjawisko glukoneogenezy – przekształcanie nadmiaru aminokwasów w glukozę.
8. Alkohol
9. Słodkie napoje, soki, nawet te wyciskane w domu – niestety stanowią również skoncentrowane źródło cukru, a dodatkowo wyciskanie w większości pozbawia je błonnika, który opóźnia wchłanianie cukru.
10. PCOS i niedoczynność tarczycy – mogą być skutkiem, ale też przyczyną…
11. Stres – kortyzol podnosi poziom glukozy we krwi
12. Brak snu i regeneracji.
13. Brak aktywności fizycznej.
Jakie skutki wywołuje w organizmie wysoki poziom insuliny we krwi i jak się objawia insulinooporność?
- Zmęczenie, ponieważ glukoza i składniki odżywcze nie mogą dostać się do komórek. Skutkuje to również niedożywieniem bez względu czy ktoś jest otyły, czy szczupły.
- Spadki energii, senność po posiłkach.
- Drażliwość, problemy z koncentracją.
- Napady na jedzenie, zachcianki na słodkie i węglowodanowe produkty.
- Problemy ze zrzuceniem wagi, spaleniem tkanki tłuszczowej, a z kolei łatwe przybieranie na wadze.
- Częstomocz.
- Zwiększenie ciśnienia krwi.
- Podniesienie poziomu trójglicerydów – kiedy we krwi mamy za dużo cukru, wątroba zmienia go na trójglicerydy. Poziom trójglicerydów jest bardzo związany z rodzajem i ilością spożywanych węglowodanów.
- Uszkodzenie wątroby, należy zbadać AST, ALT, które będą podniesione.
- Nieproporcjonalna sylwetka, zbite i/lub galaretowate ciało pomimo szczupłej sylwetki.
- Nadmiar androgenów u kobiet, co przyczynia się do problemów z cerą, PCOS, PMS, bólów jajników podczas owulacji, bolesnych miesiączek.
- Inne zaburzenia hormonalne, wysoki testosteron i silne owłosienie u kobiet.
- Niskie libido.
- Niski poziom testosteronu u mężczyzn.
- Podniesiony poziom kwasu moczowego we krwi.
- Zmniejszenie konwersji T4 do T3, co z kolei przyczynia się do spowolnienia metabolizmu i niedoczynności tarczycy.
Wśród konsekwencji insulinooporności wyróżnia się cukrzycę typu II, zespół metaboliczny, choroby serca, miażdżycę, PCOS, chorobę Alzheimera, demencję, a także nowotwory.
Jeśli odżywiasz się w niewłaściwy sposób, masz któreś z wyżej wymienionych objawów, warto zadbać o swoje zdrowie i wykonać odpowiednie badanie. A o tym jak wygląda jej diagnostyka insulinooporności i jej dietoterapia jest w następnym artykule. Musisz koniecznie to przeczytać.
Umów się na konsultację ze mną
Jeśli masz różne problemy zdrowotne, zaburzenia gospodarki cukrowej, hormonalnej, pogorszone samopoczucie, czujesz, że potrzebujesz pomocy i wsparcia, możesz umówić się na wstępną konsultację ze mną. Razem dokładnie przeanalizujemy Twoją sytuację zdrowotną, objawy i samopoczucie. Wspólnie znajdziemy przyczyny problemów, ustalimy, co warto zrobić, w którą stronę iść. Wprowadzimy odpowiednie działania.
dziękuje za ten artykuł ,fajnie i przystępnie wytłumaczone jak powstaje insulinooporność ( w końcu do mnie dotarło 😀 ) bardzo ważne i interesujące tematy, czekam na kolejny z cyklu 🙂
Pozdrawiam
Dużo przydatych informacji, jednak jakość artkułu obniżają sformułowania „ciągła kanapka” i „takie funkcjonowanie od posiłku do posiłku” 🙁
Dodaj komentarz